Zasady życia wspólnego

„W początkach samych naszych przekonani, że aby nawrócenie nasze własne i braci zblizających się do Pana  Boga było skuteczne – i dla samych nawracających się, i dla Boga, i dla ludzi – najwłaściwszą i konieczną było rzeczą, żeby się usunąć z kompanii, w których się żyło, złączyć się w jedną społeczność, w której każdy jeden opierałby się na wszystkich i zasilał ich duchem, i wspólną jego praktyką – i został niejako związany przed sobą i przed Bogiem, i ludźmi – i wprowadzony na drogę prawdy.”
(Bogdan Jański)

Wstępując do naszej Zmartwychwstańczej wspólnoty stajesz się jej częścią i poprzez relacje, słowa, postawy, modlitwę, pracę, zaangażowanie jednym z jej budowniczych, tak aby nasza wspólnota:

MOGŁA BYĆ MIEJSCEM DOŚWIADCZENIA BOŻEJ MIŁOŚCI

„Jako zmartwychwstańcy będziemy usiłowali dawać świadectwo tej właśnie przemieniającej sile Bożej miłości nie tylko w naszym życiu osobistym, lecz również w życiu wspólnotowym.”

POZWALAŁA NA UZDROWIENIE RAN I ZBLIŻAŁA DO LUDZI

„Pozwolimy, by ta miłość pokonała wszelkie obawy i uleczyła rany, które oddallają od drugich , tak abyśmy stali się prawdziwą wspólnotą uczniów, zjednoczoną myślą i sercem.”

DAWAŁA DOŚWIADCZENIE ZMARTWYCHWSTANIA I BUDZIŁA DO ŻYCIA

„Zatem celem każdego z nas, którzy zostaliśmy powołani do Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego, jest dążenie do osobistego zmartwychwstania z Chrystusem we wspólnocie i do zmartwychwstania społeczeństwa”.

WSPIERAŁA W ŻYCIU ŚLUBAMI

„Nasza wierność ślubom będzie dla wszystkich natchnieniem, zachęcając ich do pełniejszego przeżywania swego powołania chrześcijańskiego.”

WZMACNIAŁA WIARĘ

„Wiara wyraża się i wzrasta wówczas, gdy dzielimy się naszymi chrześcijańskimi wartościami, celebrujemy razem Eucharystię i wspólnie się modlimy.”

BUDZIŁA NADZIEJĘ

„Nadzieja wyraża się wzrasta wówczas gdy dzielimy się naszymi smutkami i radościami, dodajemy sobie odwagi i pomagamy w osiągnięciu naszych duchowych i apostolskich celów.”

UCZYŁA PRAKTYKOWANIA MIŁOŚCI

„Miłość wyraża się wzrasta, gdy wzajemnie staramy się okazać troskę, współczucie i Chrystusowe przebaczenie; gdy poprzez szczerą miłość w stosunku do wszystkich zakonników, z którymi przypadło nam żyć w danej lokalnej wspólnocie, staramy się być znakiem nieograniczonej miłości Boga.”

ROZPALAŁA DUCHA APOSTOLSTWA A WYKORZENIAŁA WSZELKIE POSTAWY MALKONTENCTWA

„Siła naszego Zgromadzenia jest zależna od intensywności życia duchowego i owocnego apostolatu każdej lokalnej wspólnoty”

„Zgromadzenie uważamy za matkę, która troszczy się o rozwój naszego życia zakonnego. Pozostając zawsze wierni jego ideałom, staramy się – z ustawicznym uczuciem wdzięczności – o pomnażanie dobra Zgromadzenia przez sumienne wykonywanie swoich obowiązków i wzajemną życzliwość.”

WZMACNIAŁA WIĘŹ Z PAPIEŻEM I CAŁYM KOŚCIOŁEM

„Jako członkowie Zgromadzenia jesteśmy zakonnikami w Kościele i dla Kościoła.”